Een fel licht tegen Corona Een fel licht tegen Corona Spaar me de beelden van lege schappen Ik snap het. Sommige mensen zijn heel bang Paniek boeit me niet zo lang Ik zie liever zingende mensen, klappende mensen Mensen met spontane hulpsystemen die daarmee de angst wegnemen   Begrijp me goed: ik onderschat die onzichtbare rotzak niet Het virus met zijn zeemijnlook Zo klein het is, zo groot de ontregeling, het verdriet over mensen die al ziek zijn of eenzamer zijn dan ooit van opa’s en oma’s zonder knuffels van het gevoel van je weet maar nooit   Het kan van alles van ons afpakken Onze zoenen, ons innig contact Moed, want in de schoenen gezakt De vanzelfsprekendheid van ons doodnormale leven En hoe je daar ineens zo naar snakt   Toch brandt er een fel licht van hoop in dit Coronagebied Dat is het licht van WIJ, wij samen Want het neemt veel… heel veel, maar onze medemenselijkheid, die krijgt het virus niet! Larissa Verhoeff Stadsdichter van Ede

terug